Abdaniec, Abdanka, Awdańc, Awdańczyk, Habdaniec, Habdank, Hawdaniec, Hebdank, Łąkotka, Łękawica, Łękotka, Szczedrzyk

Józef Szymański, Herbarz, s. 74


Abdank, Skarbek, Skuba


Jan Długosz, Insignia ... , s. 47

Abdaniec, Abdank, Awdaniec, Habdank, Hebdank

Abdank. (Habdank. Skarbek. Skuba). Tractaturam albam tria cornua habentem in modum stelle in campo rubeo defert.


Jan Długosz, Insignia ..., nr22, s.47


Abdank. Łękawica biała trzy rogi mająca na wzór gwiazdy w polu czerwonym.

Tłumaczenie Danuta Szopa


Są białe traktury w polu czerwonym. Inni mówią, że jest litera M przewrócona do góry i niejako powtórzona. Najlepiej go określi, kto ... powie, że jest litera W Polakom i wszystkim Słowakom zwyczajna, w polu czerwonym. Nad hełmem korona, w koronie takaż druga litera.

Kasper Niesiecki, Hrbarz, t.II, s.1


(...) w polu czerwonym łękawica srebrna. Hełm z labrami, zapewne z pokryciem czerwonym i podbiciem srebrnym. Klejnot: kita z pięciu piór strusich, zapewne czerwonych i na nich łękawica srebrna.

Józef Szymański, Herbarz, s. 75

W górze Wawel, na której teraz zamek krakowski, z tej strony, która nad Wisłą stoi, smok się pokazał (...). Jadowita była bestyja: bo nie tylko, że powietrze tchem swym truła, ale też z legowiska swego na pobliższe wpadając czy ulice, czy przedmieścia, znaczną klęską ludzi i bydła, napchać się do sytości ledwo kiedy mogła. Skuba nazwiskiem, prostego gminu człowiek, ciężką sąsiadów stratą wzruszony, przeciwko pospolitemu nieprzyjacielowi taki fortel wymyślił. Cielęcia świeżo odartego, skórę smołą, siarką i żagwią zapaloną tak kształtnie wytkał, że zdrady nie poznała bestyja, aż razem z zgubą swoją i w progu jaskini podrzucił. Zgłodniała rano wychodzi zwykłym śladem na obłów i co najpierw napadła, to chciwie całkiem połknęła. Tymczasem zapalona od ukrytego ognia tłusta materyja tak wielkim pożarem w wnętrznościach rozgorzała, że lubo dosyć szczodrze Wisłę pijąc wody chłysnęła, przecież od niego wpół rozsadzona, zdechła. Świadkiem tego jest i po dziś dzień jeszcze w Krakowie, w wydrążonej skale jaskinia głęboka, którą smoczą jamą zowią. Krakus tedy, w nagrodę fortunnego przemysłu, Skubie literę W pierwszą od słów Wąż, czyli też od Wawelu góry, za herb nadał.


Kasper Niesiecki, Herbarz, t.II, s.1-2

Ankwicz, Bardziński, Beszewski, Bewjnart, Białobrzeski, Białoskórski, Bieliński, Boguski, Boleński, Borowski, Borzykowski, Borzymiński, Borzymski, Bram, Buczacki, Budziszewski, Bystrzejowski, Chojeński Choryński, Ciekliński, Czahorski, Czarkowski, Czelatycki, Dądrowski, Dłoto, Dowgiało, Dowgiałowicz, Dunikowski, Dworakowski, Eygird, Gambarzewski, Gasztołd, Gembarzewski, Górski, Haraburda, Hromyka Skarbek, Jazłowiecki, Jugoszewski, Kaczycki, Kaimir, Kiełczowski, Klonowski, Kołaczkowski, Konarski, Koplewski, Kosowski, Kowalski, Kozietulski, Kozubski, Krobanowski, Kruszewski, Krzywiński, Kunicki, Leszczyński, Lewikowski, Lidzbiński, Łasicki, Machowski, Magnuski, Malczewski, Melechowski, Mikołajewski, Miłkowski, Młynkowski, Obornicki, Oborski, Pękosławski, Piotraszewski, Przeborowski, Przezwicki, Psarski, Puczniewski, Raduński, Radzanowski, Rajmir, Rażek, Regowski, Rogowski, Rogoziński, Roguski, Rudzki, Sczyjeński, Skarbek, Skoraszewski, Skuba, Słomka, Słomowski, Starosiedliski, Starosielski, Starski, Suchodolski, Swoszowski, Telszewski, Toczyński, Trzebiński, Tworzyański, Ustardowski, Warakowski, Warszycki Ważeński, Ważyński Skarbek, Wielobycki, Wojczyński Skarbek, Wojenkowski, Wojewódzki, Wołczek, Wołyński, Wychowski, Wykowski.