Hogon, Ogonowie, Powała

Powała, Sudkowicz

(Ogończyk). Powała alio nomine Ogonowije. Ex familia odrowansch deriuata, sagittam albam, parum retortam, in campo rubeo deferet.

Jan Długosz, Insignia ..., nr 82, s. 60

Ogończyk. Powała gdzie indziej nazywana Ogonowie. Z rodziny Odrowążów wywodzi się, strzałę białą, niewiele rozdartą, w polu czerwonym wyobraża.

Tłumaczenie Danuta Szopa

Ma być pół strzały białej, żeleźcem do góry prosto wyrychtowanej, na półpierścieniu, w polu czerwonym, w hełmie dwie ręce panieńskie do góry wyciągnione.

Kasper Niesiecki, Herbarz, t. VII, s. 57


(...) rysunek Ogończyka ukazuje „w czerwonej tarczy półpierścień srebrny, a na nim srebrne ostrze strzały. Nad tarczą srebrny hełm z błękitnymi labrami, na nim ręce wzniesione do gó®y, z rozwartymi palcami w błękitnych rękawach, ozdobionych rzędem złotych guzików”.

Jerzy Łojko, Średniowieczne herby polskie, s. 42


(...) w polu czerwonym na barku srebrnej połutoczenicy takaż rogacina w słup. Hełm z labrami z pokryciem błękitnym, a podbiciem zapewne srebrnym. Klejnot: para ramion wzniesionych w rękawach błękitnych z dzwoneczkami złotymi naszytymi po bokach, o dłoniach rozwartych w słup.

Józef Szymański, Herbarz, s. 204

(...) wpadł w Morawę nieprzyjaciel w roku 1100 (...) a w roku 1252 szeroko w Czechy i Morawy zagony zapuściwszy, znaczną liczbę ludzi w niewolą, z tych krajów nagnali. (...) z bogatym plonem powracając (...), jeden z najezdników i poganów onych szlachetnych Odrowążów domu jedynaczkę uprowadzał, tak z tego łupu kontent, jak ta nad niedolą swoją sarkała. Napadł na to nieszczęście Piotr z Radzikowa, odważny kawaler, u którego z płaczem ręce wyciągając panna obrony żebrała. Nie dał się długo prosić Piotr, natarł koniem, poganina zabił, a pannę na nieprzyjacielskiego konia wsadziwszy, szczęśliwie uwiózł, i na bezpiecznym osadził miejscu. Na zawdzięczenie tej łaski (...) panna (...) pierścień (...), który na palcu miała, złamawszy, swemu obrońcy połowicę go dała. (...) Widząc rodzice i Piotra z Radzikowa godność, i rzeczy słuszność, córkę mu w małżeństwo oddali, a na pamiątkę tego, herb tym kształtem (...), ułożono.

Kasper Niesiecki, Herbarz, t. VII, s. 57-58

Afri, Augustynowski, Baliński, Berewski, Białobłocki, Biechowski, Bielicki, Blikowski, Blom, Bogorski, Bonisławski, Borowiecki, Broniewski, Bukowiecki, Butowiecki, Chmielewski, Chodorecki, Chudziński, Ciecholewski, Cym, Czarnołucki, Czarnorucki, Czarnotulski, Czerski, Czyszkowski, Dąbrowski, Dobiecki, Dobruchowski, Domajowski, Drogosław, Drwalewski, Drzewiecki, Działyński, Dzięciołowski, Gliwicz, Goczewski, Goleński, Goliszewski, Gołębski, Goryński, Gorzechowski, Górnicki, Grodzicki, Grotkowski, Hajko, Hayko, Horodeński, Jakimowicz, Jankowski, Jarosz, Juszyński, Kadzidłowski, Kamieński, Kijewski, Kłoczko, Kłodzki, Kłodzkowski, Kochański, Kończa, Kończyc, Korecki, Kostolicki, Kościelecki, Kościelski, Kotliński, Kraft, Krynkowski, Kuciński, Kuczborski, Kuszeł, Kutnowski, Lesiowski, Leżnicki, Łętowski, Magnuszewski, Makowski, Malanowski, Markus, Marsztyn, Mierzwiński, Mijakowski, Mikołajewski, Mirosławski, Mniewski, Morawiec, Murzynowski, Mysłakowski, Niedrzwicki, Niedzwiecki, Nowacki, Oganowski, Ogon, Ogonowski, Opruth, Paczyński, Padzewski, Paprocki, Parul, Patyński, Piątkowski, Piskarzewski, Pogonowski, Pogorski, Powała, Proszyński, Pruszkowski Radojewski, Radost, Radzikowski, Rosnowski, Roszkowski, Rożnowski, Rożyński, Ruciński, Sakowski, Sangaw, Sidorowicz, Sieczkowski, Sierakowski, Siewierski, Skarbek, Skarbieński, Skorzewski, Skrzypieński, Smogorzowski, Sokołowski, Stachowski, Stański, Starosielski, Suleński, Święciński Szwykowski, Tokarski, Tolwiński, Trojanowski, Trzebuchowski, Twardowski, Widlicki, Wiesiołowski, Wilamowicz, Wlewski, Wojszyk, Woliński, Wolski, Woyszyk, Wydzierzewski, Wysocki, Zabrodzki, Zagajewski, Zakrzewski, Zaorski, Zarpalski, Zboiński, Zelski, Zrzelski, Zwolski, Żegrowski, Żółtowski, Żółwiński.