Ascia, Bradacica, Bradaczyca, Brodacica, Hoksza, Oksa, Oxa, Kołda

Kołda

(Oksza). Oxa siue Ascia, que securim carnificam, quam poloni oxam, Bohemi bradaczyczam vocant, in campo rubeo defert.

Jan Długosz, Insignia ..., nr 83, s. 61


Oksza. Topór czyli topór, która [to tarcza} siekierę katowską, którą Polacy okszą, Czesi bradaczycem nazywają, w polu czerwonym wyobraża.

Tłumaczenie Danuta Szopa


Ma być biała oksza w polu czerwonym, ostrzem w prawą tarczy prosto postawiona, na hełmie nad koroną takaż oksza, końcem od dołu niby utkwiona.

Kasper NBIesiecki, Herbarz, t.VII, s. 64


Taką proklamę nosił herb ukazujący w polu czerwonym topór bojowy. Klejnotu herbowego nie znamy.

Jerzy Łojko, Średniowieczne herby polskie, s. 42


(...) w polu czerwonym oksza srebrna z toporzyskiem złotym.

JózefSzymański, Herby, s. 206

Sławna była w Czechach familia Wierszowców, osobliwie za panowania Mnuta książęcia czeskiego, tak, że też ten pan, myślistwem się zbynie bawiąc a o rządy księstwa swego mniej dbając, jednemu z Wierszowców całego państwa gubernią oddał. Tak z łaski książęcej wyniesiony animusz, mało miał na tym, póty się zdał być niespokojny, pókiby Mnata z księstwa dziedzicznego nie strąciła siebie (...) na niem nie osadził; przetoż ująwszy sobie wielkimi obietnicami niektórych przedniejszych, na to ich namówił, że na sejmie (...) za książęcia go ogłosić mieli. Taił się długo sekret (...), przecież przecisnął się i do Mnata książęcia , ten sam osobiście, na sejm się stawiwszy z gromadnym ludem, Wierszowcowi przed sobą stanąć kazał, tam wymówiwszy mu zdradę jego, i niewdzięczność za swoje łaski, obierać mu sobie kazał; żeby albo od siebie samego ginął, albo od kogo innego. Na pierwszym stanęło, miecza dobywszy Wierszowiec, sam siebie zabił. Z tej okazji familia Wierszowów (...), za granię do inszyh państw się wynieśli, osobliwie jednak do Polski, z którego potomków Jan Wierszowie, (...) w r. 1103 zabił Świętopełka książęia czeskiego, za co od Bolesława Krzywoustego hojnie był udarowan (...).

Kasper Niesieki, Herbarz, t. VII, s. 64-65

Błeszyński, Brzeski, Chocimowski, Chomętowski, Chudziński, Czechowski, Domarat, Dulek, Dzierzbiki, Dziewięcki, Gorlicki, Gosławski, Grabowski, Grochowalski, Gromadzki, Jackowski, Jerikowski, Kłobukowski, Kłomnicki, Miedzwiedzki, Minimond, Nagłowski, Okszyński, Orzechowski, Ostrowski, Partheka Pijanowski, Płąskowski Porowski, Radoszewski, Rey, Rokossowski, Rzuchowski, Siekiera, Siemikowski, Stablewski Strzelecki, Strzeżecki, Topolski, Trzciński, Wątrobiński, Wątrobski, Wątróbka, Wielkowski, Wierszowiec, Witowski, Włostowski, Zdrodowski, Zdrowski.