Serpens, Wężyk

Wężyk, Zachorz

(Wężyk). Wazykowije. Serpentem lividum in campo rubeo defert.

Jan Długosz, Insignia ..., nr 129, s, 73

Wężyk. Wężą niebieskiego w polu czerwonym wyobraża.

Tłumaczenie Danuta Szopa

Wąż powinien być w koronie złotej, sam wprawdzie od szyi zaraz skręcony, osobliwie jednak ogon u niego przeplatano pokręcony, w pół niego w pysku w prawą tarczy obrócony trzyma gałązkę z jabłoni z listkami i jabłkiem zielonym; kolor węża czarny, pole czerwone. Na hełmie pięć piór strusich.

Kasper Niesiecki, Herbarz, t. IX, s. 252-253

(...) w polu czerwonym pełzający wąż srebrny w koronie otwartej złotej, pożera takież jabłko.

Józef Szymański, Herbarz, s. 288

Rycerzowi wąż nazwanemu za przemyślną jakąś sztukę, którą nieprzyjaciela na tę ojczyznę zasadzonego albo odwrócił, albo złamał impet, ten herb nadany.

Kasper Niesiecki, Herbarz, t. IX, s.254

Ambrożewicz, Borek, Cichowski, Ciechomski, Dłotowski, Furs, Grozowski, Jasiński, Kojczan, Koracz, Kostrowski, Kozarski, Kuczkowski, Kurowski, Łojko, Małdrzyk, Oryński, Osiński, Piasecki, Pisecki, Podolecki, Połajowski, Rudzki, Rzeszowski, Siedlecki, Szamoszewski, Wąż, Wężyk, Widawski, Wielawski, Żmigrodzki.