Madrostki, Mandrosthki, Śmiara, Śmiera

Śmiara

Mądrostki. Mandrosthki. Que sagittam albam extensam in parte inferiori coarcuatam,
cruce mediante, in campo rubeo defert.
Jan Długosz, Insignia ..., nr 75, s. 59

Mądrostki. Która [to tarcza] strzałę białą stojącą, w części dolnej wygiętą w łuk, krzyżem
przepołowioną, w polu czerwonym wyobraża.
Tłumaczenie Danuta Szopa

Powinno być ucho od kotła, w którego środku strzała biała, końcem do góry prosto
wyrychtowana, na niej krzyż, pole tarczy czerwone, nad hełmem i koroną trzy pióra strusie.
Kasper Niesiecki, herbarz, t. VI, s. 319

(...) w polu czerwonym na zawiasie kotłowej srebrnej barkiem w dół takaż rogacina w słup
przekrzyżowana.
Józef Szymański, Herbarz, s. 187

Wszyscy się na to zgadzają, że ten herb początki swe zabrał od herbu Nowina (...). Brat
brata herbu Nowina kuszą zabił, i lubo wielką pilnością o zabójcę się pytano, przecież
żadną ciekawością dosyć go nie możono. Brat który bardziej z impetu, niżeli z zawziętości,
na ten się excess odważył, sam się wydał, i urzędownie o zasłużoną karę poprosił. Ta (...)
dobrowolna konfessata (...) wzruszyła wszystkich, karę mu (...) na życiu darowano;
na pamiątkę jednak tego kryminału, herb mu Nowinę, (...) przemieniono; miecz (...) wyjęto
z ucha, a strzałę którą excess popełnił, na tym miejscu osadzono, krzyż do tego, znak pokuty
przydano.
Kasper Niesiecki, Herbarz, t. VI, s. 519-520

Borzmiowski, Gołecki, Kruszyna, Lissowski, Mikułowski, Wilczek.